Το μόνο οργανωμένο είναι το έγκλημα Tου Θανου Oικονομοπουλου Καταφέραμε πάλι να... πέσουμε από τα σύννεφα! Με την αποκάλυψη ενός ακόμη κοινού μυστικού, πως δηλαδή υπάρχει και λειτουργεί ένα εκτεταμένο κύκλωμα διαφθοράς εντός των φυλακών, που επιτρέπει την ανεμπόδιστη συνέχιση της δράσης συνδικάτου του εγκλήματος, ακόμη και όταν οι «νονοί» του έχουν συλληφθεί και εγκλεισθεί σε σωφρονιστικά (ο Θεός να τα κάνει!) ιδρύματα. Και πως στο κύκλωμα αυτό μετέχουν ενεργά σωφρονιστικοί υπάλληλοι, κρατικοί λειτουργοί, δικαστικοί (ποιος ξεχνάει το «παραδικαστικό κύλωμα»;), συνήγοροι και αστυνομικοί. Παράγοντες που, όπως προέκυψε και από την εξάρθρωση του κυκλώματος «προστασίας», πορνείας και διακίνησης γυναικών, μετέχουν και στα... εκτός φυλακής «δίκτυα εγκλήματος», με τον ίδιο... ζήλο και ευκολία. Λες και δεν είχαμε ευκαιρίες να υποψιασθούμε τι συμβαίνει στους συγκεκριμένους χώρους από τις κατά καιρούς αποκαλύψεις δράσης κυκλωμάτων με ενεργότατη συμμετοχή κρατικών λειτουργών, δεκαετίες ολόκληρες τώρα, λες και δεν μας έμαθαν τίποτε οι πρόσφατες... ανετότατες αποδράσεις με ελικόπτερα από τον Κορυδαλλό, οι έρευνες που οδήγησαν στην αποκάλυψη του «εμπορίου» στις φυλακές (από ναρκωτικά και κινητά τηλέφωνα, μέχρι επαφές με «διακεκριμένους» παράγοντες του δημόσιου βίου!), που φυσικά είναι αδύνατον να λειτουργήσουν, χωρίς την «εκ των ένδον» συμπαράσταση. Στα πιο «απλά»: πού είναι το πλέγμα πάνω από τις φυλακές που θα απέκλειε την... αερομετακίνηση βαρυποινιτών; Το είχαν υποσχεθεί οι αρμόδιοι «δεσμευτικά» μετά την πρώτη απόδραση Παλαιοκώστα, το... ξαναϋποσχέθηκαν και μετά τη δεύτερη, αλλά άνευ αντικρίσματος – «λογικό» να σχεδιάζει ο Βλαστός την... αγορά ελικοπτέρου και για τη δική του απόδραση! Τα κινητά απαγορεύονται, αλλά διακινούνται και λειτουργούν (χρυσοφόρος τομέας εμπορίου!) παρά τις... απαγορεύσεις και τις «έρευνες» που διενεργούνται, ο «κλωβός» στις φυλακές που θα καθιστούσε αδύνατη τη λειτουργία τους (αφού η απαγόρευση κατοχής και χρήσης απέτυχε!) δεν τοποθετήθηκε ποτέ ύστερα από αντιδράσεις... υγειονομικής φύσεως από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Η βάση αντικειμενικών κριτηρίων αντιμετώπισης όλων των κρατουμένων στην πράξη έμεινε κενό γράμμα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι (πληρώνοντες) προνομιούχοι και οι «γαβριάδες» του συστήματος»... Και «τώρα», έπειτα από ύποπτη και καταδικαστέα πολυετή χαλαρότητα από πλευράς πολιτείας και έλλειψη αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου δράσης και ελέγχων, ανατίθεται σε ειδικό εισαγγελέα η διερεύνηση του «κυκλώματος». Μια αξιοθρήνητη ομολογία του κράτους, πως είναι παντελώς ανίκανο να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία του βάσει των υφιστάμενων κανόνων, μια δημόσια παραδοχή, πως δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί (αλλά και αν υπάρχουν ευκόλως... παρακάμπτονται) μηχανισμοί ελέγχου και διασφάλισης της «κανονικής» λειτουργίας του κράτους, ακόμη και στις πιο ευαίσθητες περιοχές. Το οργανωμένο έγκλημα, σε όλες του τις εκφάνσεις, έχει αποδειχθεί διεθνώς πως δεν μπορεί να ανθήσει και να «αποδώσει» αν δεν απολαμβάνει κάποιας «προστασίας» από στελέχη των υπηρεσιών που ευθύνη έχουν τη δίωξή του. Ευθύνη της πολιτείας είναι λοιπόν να φροντίσει να εξασφαλίσει ένα τέτοιο «δίκτυο ελέγχου» και εκσυγχρονισμού, ώστε να επισημαίνει και να «θεραπεύει» άμεσα τις όποιες »«παθογένειες» εμφανίζονται, είτε λόγω «δομών» είτε λόγω «προσωπικών αδυναμιών» των στελεχών της κρατικής μηχανής – από τον τελευταίο αστυνομικό που παρέχει «προστασία» στα νυχτάδικα - πορνεία, κέντρα διακίνησης ναρκωτικών, μέχρι τον εισαγγελέα ή δικαστικό που συνεργάζεται με επίορκους δικηγόρους και «εξυπηρετεί» διάφορα κυκλώματα. Φαινόμενα τέτοιας «εσωτερικής» (του συστήματος, δηλαδή) διαφθοράς, αν και όχι τέτοιας... ενδημικής μορφής, υπάρχουν σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες – μόνο που σε αυτές, κάθε φορά που ο έλεγχος τα διαπιστώσει, ο κολασμός είναι εξοντωτικός, κάτι περισσότερο από παραδειγματικός και δεν εξαντλείται, όπως στα καθ’ ημάς, με κάποιες... δίμηνες αργίες και στη συνέχεια με μεταθέσεις σε άλλα «πόστα», από δικαστικές έδρες μέχρι αστυνομικά τμήματα... Στην περίπτωσή μας, μάλιστα, ο προβληματισμός για την αντιμετώπιση αυτής της «εσωτερικής» διαφθοράς θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος και σοβαρότερος, δεδομένου ότι το «οργανωμένο έγκλημα» δεν εξαντλείται σε περιπτώσεις κάποιων Βλαστών ή κυκλωμάτων «προστασίας» και σωματεμπορίας – ας το δούμε ρεαλιστικά: δεν συνιστά «οργανωμένο έγκλημα» η συγγνωστή και ανεκτή σε όλα τα επίπεδα διαφθορά στο σύστημα Υγείας, τις πολεοδομίες, τις εφορίες, τα τελωνεία, μέχρι την... αποκορύφωσή της με τις διαρκώς καταγγελλόμενες και ουδέποτε αποκαλυπτόμενες (πλην υπαρκτές και... αποτελεσματικές»!) σχέσεις διαπλοκής της πολιτικής τάξης με τα διάφορα συμφέροντα; Δεν είναι... ολίγον υποκριτικό να «ανησυχούμε» (και να πέφτουμε από τα σύννεφα με κάθε νέο «συμβάν») από τη διαφθορά σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους, αστυνομικούς, δημόσιους λειτουργούς, δικαστές και συνηγόρους, και να μην παραδεχόμαστε (πρώτο βήμα για να το αντιμετωπίσουμε!) πως όλοι αυτοί οι «μηχανισμοί» δεν είναι τίποτε περισσότερο από «κομμάτι» του συστήματος στο οποίο λειτουργούν, του συστήματος της διαφθοράς και της παρακμής;