ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ Διευθυντής της Ζαριφείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρουπόλεως 1934-193 «...Η πολιτεία με τα δημοκρατικά ιδανικά έχει και χρέος και συμφέρον ν' αφήσει ανοιχτό το σχολείο σε όλα τα ρεύματα ιδεών που είναι έτοιμα να αποδείξουν τη γνησιότητά τους με κριτήρια βγαλμένα μεσ' από τη φύση των πνευματικών αγαθών που περιέχουν. Θα ασκεί βέβαια εποπτεία και έλεγχο απάνω στο έργο του σχολείου, άλλα μόνο για να μην εκμεταλλευτούν άλλοι την ελευθερία που έχει εκείνη αναγνωρίσει και εγγυηθεί, για τρέψουν την παιδεία προς σκοπούς ξένους προς τη φύση της. Θα παρακολουθεί τα βιβλία και το δάσκαλο ακόμα και θα προσέχει να μένουν όργανα πιστά στο νόημα της παιδείας: ούτε να φανατίζουν με τη δογματική τους ακαμψία τις νέες ψυχές, ούτε να ευνοούν με τον κούφιο ρωμαντισμό τους την αναρχία που εμποδίζει το μέστωμα του νέου ανθρώπου και ματαιώνει το καταστάλαγμα του σ' ένα προσωπικό ρυθμό ζωής.Mε το πρόγραμμα που θα συντάσσει για τους διάφορους τύπους των σχολείων της, ανάλογα με τον ιδιαίτερο του καθενός παιδευτικό σκοπό, θα κάνει στο δάσκαλο συνειδητή την κατεύθυνση που προβάλλεται από μίαν αληθινή φιλοσοφία της παιδείας: να διαπλάττει τους νέους σ' ελεύθερους, υπεύθυνους και με κριτική σκέψη προικισμένους πολίτες. Όταν με αυτό τον τρόπο διευθύνει την υπόθεση της παιδείας η πολιτεία, πρέπει να έχει τη βεβαιότητα ότι θα πραγματοποιηθεί ο υψηλότερος, ο διπλός σκοπός αυτής της κοινωνικής λειτουργίας: η αδιάκοπη συνέχεια της ιστορίας του πολιτισμού και η διαρκής ανανέωση του ανθρώπου».

(«Φιλοσοφία της Παιδείας», 1958, σελ. 182)